Bir umutla çıkarsın yola önüne engeller çıkar …şarkılar dinlersin şiirler yazarsın ama nafile hiç biri başlayamamış bir sevginin avuntusu olamaz ? sonra düşünürsün neden olmadı neden? Hep ben mi dersin oysaki etrafına baktığında senin gibi bir çok insan vardır. Bitti artık buraya kadar artık dersin onu görmek bile istemiyorum dersin ama buda kendine söz verdiğin bir yalandır. Ne zaman ki bir odada yalnız kalsan hemen aklına o gelir ve oturur düşünürsün acaba olsaydı nasıl olacaktı?.
Gece olunca rüyanda onu görürsün sabah onunla uyanırsın ve bir kere daha hayata lanet edersin senin olmadığı için ! ama ne zaman ki sokaktan geçse ne zaman ki onu görsen yada geldiğini fark etsen elin ayağına dolaşır çünkü sevmişsindir bir kere ne kadarda olmasa da başlamasa da onu görünce kalp atışlarının hızlanmasına ne sen engel olabilirsin ne de başka biri?
Sonra kendini teselli etmek için başka birini bulmaya çalışırsın belki de bulursun ama O hep vardır senin hayatında? başka biri hiçbir zaman onun yerini tutamaz yalnızca geçici bir boşluğu doldurmaktır görevi! Teselliye devam edersin iyi ki de olmadı türünden laflar edersin ama bunlarda içini acıtmaktan başka bir işe yaramaz.
İşte böyledir karşılıksız sevmek gecen gündüzünle birleşir uyumak sana uzak bir kavram olur.Sen atmışsındır ilk adımı ama o elini uzatmamıştır sana. eğer ki halen seviyorsan beklemekten başka bir çaren yoktur? Belki de bir bir ömür boyu o elin sana uzanmasını bekleyeceksin…yıkılmış hayallerin tükenmiş umutlarınla ....